სროლის ნოუთბუქი

TIR ნოუთბუქი

კარნეტი TIR (TIR carnet, საერთაშორისო საავტომობილო ტრანსპორტი)   არის საბაჟო ტრანზიტის დოკუმენტი, რომელიც იძლევა საქონლის სახელმწიფო საზღვრებს გადაზიდვის უფლებას საბაჟო დალუქულ მანქანის ძარღვებში ან კონტეინერებში გამარტივებული საბაჟო პროცედურების მქონე.

დოკუმენტი მოიცავს საქონლის საგზაო და მულტიმოდალურ ტრანსპორტირებას (განხორციელებული ფურგონებით, მისაბმელიანი, ნახევრადმისაბმელიანი და კონტეინერებით) ქვეყნებს შორის, რომლებმაც აღიარეს 1959 და 1975 წლების საბაჟო კონვენცია საქონლის საერთაშორისო გადაზიდვის შესახებ საერთაშორისო საგზაო გადაზიდვის წიგნის გამოყენებით (TIR).

ყველა ავტოტრანსპორტს უნდა ჰქონდეს შესაბამისი ნებართვა კომპეტენტური ორგანოებიდან მათი გამოყენებისთვის. მას გასცემს ეროვნული გარანტიების ასოციაცია (ასოციაცია), რომელიც უფლებამოსილია თავის მხრივ ქვეყნის კომპეტენტური ორგანოების მიერ.

CMR

CMR

CMR   არის საფრანგეთის კონვენციის შემოკლება საქონლის საერთაშორისო საავტომობილო გადაზიდვის ხელშეკრულების შესახებ – KDPN.
CMR   – საერთაშორისო ზედნადები – არის თვითკოპირებული ფორმა, რომლის ფორმა არ არის ერთიანი და შეიძლება მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდეს სხვადასხვა ქვეყანაში.

საერთაშორისო ტვირთების გადაზიდვაში CMR არის ყველაზე მნიშვნელოვანი სატრანსპორტო და კომერციული დოკუმენტი.
CMR ტვირთის გადამზიდავი ორ ქვეყანას შორის ექვემდებარება ზემოაღნიშნული კონვენციის წესებსა და რეგულაციებს, რომელსაც აქვს გაეროს კონვენციის სტატუსი.

CMR ზედნადები შედგენილია მინიმუმ სამ ეგზემპლარად, რომლებიც დამოწმებულია გამგზავნისა და გადამზიდველის მიერ. ინვოისის პირველი ეგზემპლარი რჩება გამგზავნს, მეორე და მესამე ეგზემპლარი თან ახლავს ტვირთს, გადმოტვირთვის შემდეგ მეორე ეგზემპლარი ხელს აწერს მიმღებს და ეძლევა გადამზიდველს, მესამე რჩება მიმღებს.

ტვირთის გამგზავნს, საექსპედიტორო ოფისს, გადამზიდველს შეუძლია შეავსოს CMR, პირი, რომელიც 22 სვეტში ბეჭდავს, პასუხისმგებელია ინფორმაციის სისრულეზე.

ძალიან   მნიშვნელოვანი   წერტილი არის     ყველა სატრანსპორტო დოკუმენტში მითითებული მონაცემების დამთხვევა . აუცილებელია ტვირთზე მიმაგრებულ ყველა დოკუმენტში წონები, ZED კოდები და ფასები ემთხვეოდეს.

T1 – სატრანზიტო დეკლარაცია ან სკანდინავიური პასპორტი

T1 არის დოკუმენტი, რომელიც წარმოადგენს საბაჟო (ფინანსურ) გარანტიას, რომელიც გამოიყენება ევროკავშირის ტერიტორიის ტრანზიტით გადაკვეთის საქონელზე, ან ევროკავშირის საზღვრიდან საბაჟო საწყობში ან შიდა საბაჟომდე საქონლის მიტანის გარანტიისთვის.

T1 არის ფინანსური გარანტია, რომელიც გაცემულია საბაჟო აგენტის მიერ ევროკავშირის საბაჟო ორგანოების სასარგებლოდ, რომელიც უზრუნველყოფს ევროკავშირის ბიუჯეტში ყველა გადასახადისა და მოსაკრებლის გადახდის გარანტიას.

მაგალითად, თუ საქონელი, რომელიც ევროკავშირის გავლით მოძრავი T1 პროცედურებით არ მიეწოდება საზღვრიდან საბაჟო პუნქტამდე, აგენტმა, რომელიც გამცემს T1-ს, მოუწევს გადაიხადოს ყველა საბაჟო გადასახადი, თუ საქონელი გაფორმებულია ევროკავშირში გამოსაყენებლად. პრაქტიკაში, T1 გამოიყენება როგორც Sarnet TIR (TIR) ​​გარანტიების ალტერნატიული სისტემა.

EX1 – საექსპორტო დეკლარაცია

EX1

EX1   არის ევროკავშირის ფარგლებს გარეთ საქონლის ექსპორტის ფაქტის დამადასტურებელი საბაჟო ორგანოების მიერ დამოწმებული დოკუმენტი.
მნიშვნელოვანია არა EX1-ის ქონა, არამედ მნიშვნელოვანი   საბაჟო ნიშნები   EX1-ში, რაც ადასტურებს საქონლის ექსპორტს ევროკავშირის ფარგლებს გარეთ.

სწორედ საბაჟო ნიშანი EX1 აძლევს უფლებას საქონლის გამყიდველს ევროკავშირში დააბრუნოს/გადაუხდელად გადაიხადოს შიდაევროპული დღგ (დღგ).

EX1 დეკლარაცია თან უნდა ახლდეს ევროპული წარმოშობის ტვირთს, რომელიც ტოვებს გამყიდველის საწყობს ევროკავშირიდან ევროკავშირის ქვეყნების გარეთ. EX1 დეკლარაციას ადგენს მიმწოდებელი, მიმწოდებლის აგენტი ან გადამზიდავი (ექსპედიტორი), რომლებსაც აქვთ შესაბამისი უფლებამოსილება. EX1 შეიძლება მიეთითოს არა მხოლოდ ევროკავშირში წარმოებული საქონელი, არამედ სხვა ქვეყნებშიც. ანალოგიურად, T1-ს შეუძლია ევროპული საქონლის ტრანსპორტირება.

სერთიფიკატი 1 ევრო

ევრო 1-ის სერტიფიკატი არის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი დოკუმენტი ევროკავშირის ქვეყნებიდან ექსპორტის დროს, რომელიც ადასტურებს მათ წარმოშობას. იგი გაიცემა ევროკავშირის ქვეყნებიდან იმ ქვეყანაში საქონლის ტრანსპორტირებისას, რომელმაც გააფორმა ხელშეკრულება ევროკავშირთან ურთიერთ სავაჭრო პრიორიტეტების მინიჭების შესახებ და წარმოდგენილია საბაჟო პუნქტში.

რეგისტრაციის მოთხოვნები

  • საქონელი უნდა აკმაყოფილებდეს შეთანხმების 1-ლი პროტოკოლის მოთხოვნებს (წარმოშობის წესები).
  • დოკუმენტის ენაა ინგლისური ან ხელშეკრულებაში მოცემული რომელიმე სახელმწიფოს ენა.
  • ნაშრომები ივსება ხელით, ბლოკ ასოებით, მელნის გამოყენებით.
  • სერტიფიკატი უნდა შეიცავდეს სპეციალურ სვეტში მითითებული პროდუქტის აღწერას.
  • თუ სვეტი არასრულია, დახაზეთ ჰორიზონტალური საზღვარი აღწერილობის ქვეშ და გადაკვეთეთ მის ქვემოთ არსებული ცარიელი ადგილი Z- ფორმის ნიშნით.
  • აუცილებელია საქონლის ყველა პარტიისთვის დოკუმენტის შევსება.

დოკუმენტების სია

სერტიფიკატის მისაღებად აუცილებელია ექსპორტიორი ქვეყნის უფლებამოსილ ორგანოს წარუდგინოთ დოკუმენტების სია:

  • განცხადება ექსპორტიორის დეკლარაციის ჩათვლით;
  • ექსპორტიორი ქვეყნიდან პროდუქციის შეღავათიანი წარმოშობის დადასტურება (თუ ამ ტიპის მიწოდება პირველად განხორციელდება);
  • მოწმობის ორიგინალი (ასეთის არსებობის შემთხვევაში) და ელექტრონული ასლი (აუცილებელია).

ევრო 1 სერთიფიკატის გაცემის თავისებურებები

გაცემას ახორციელებს ექსპორტიორი ქვეყნის საბაჟო სამსახური. უფლებამოსილი ორგანიზაცია ვალდებულია მიიღოს ყველა შესაძლო ზომა საქონლის წარმომავლობის დასადასტურებლად, ამიტომ მას უფლება აქვს მოითხოვოს ტვირთის შესახებ ნებისმიერი ინფორმაცია, რომელსაც საჭიროდ ჩათვლის. ექსპორტიორის მოვალეობაა მიაწოდოს ყველა საჭირო მონაცემი და დოკუმენტი.

თავის მხრივ, საბაჟო გარანტიას იძლევა რეგისტრაციის ოპერატიულობისა და სისწორის შესახებ. გაცემა უფასოა. განაცხადის რეგისტრაციიდან 3 დღემდე ვადა.

გაცემული დოკუმენტის მოქმედების ვადაა 4 თვე.

როგორც წესი, ევრო 1-ის სერტიფიკატი გაიცემა ექსპორტამდე. თუმცა, რეტროსპექტული რეგისტრაცია შესაძლებელია ტვირთის სხვა ქვეყნის ტერიტორიაზე გადაზიდვის შემდეგ. მაგრამ მხოლოდ ექსპორტიორის მიერ მოწოდებული ინფორმაციის სრული გადამოწმების შემდეგ.

როცა სერტიფიკატი არ გაიცემა

  • თუ ლოტის ჯამური ღირებულება 6000 ევროზე ნაკლებია.
  • თუ საქონელი იბეგრება საბაჟო ტარიფის იმპორტის გადასახადის ნულოვანი საგადასახადო განაკვეთით.
  • თუ ექსპორტიორს აქვს ავტორიზებული სტატუსი.

თქვენ შეგიძლიათ გაიგოთ მეტი იმის შესახებ, საჭიროა თუ არა თქვენს შემთხვევაში 1 ევროს სერთიფიკატი ჩვენი სპეციალისტებისგან.

ინვოისი

ინვოისი

ინვოისი   (ინგლისური   ინვოისი   ) – საერთაშორისო კომერციულ პრაქტიკაში, გამყიდველის მიერ მყიდველისთვის მიწოდებული დოკუმენტი, რომელიც შეიცავს საქონლის ჩამონათვალს, მათ რაოდენობას და ფასს, რომლითაც ისინი მიეწოდება მყიდველს, საქონლის ფორმალურ მახასიათებლებს (ფერი, წონა და ა.შ.), მიწოდების პირობები და ინფორმაცია გამგზავნისა და მიმღების შესახებ. ინვოისის ამონაწერში მითითებულია, რომ (გარდა შემთხვევისა, როდესაც მიწოდება ხდება წინასწარ გადახდაზე), მყიდველს აქვს ვალდებულება გადაიხადოს საქონელი მითითებული პირობების შესაბამისად. ინვოისი არის დოკუმენტი, რომელიც გამოიყენება ექსკლუზიურად საგადასახადო კონტროლის მიზნით და ამიტომ არ შეიძლება ჩაითვალოს ინვოისის ანალოგად. 

Incoterms 2010: საერთაშორისო ვაჭრობის პირობების ინტერპრეტაციის ოფიციალური წესები

ncoterms ან საერთაშორისო კომერციული პირობები არის წინასწარ განსაზღვრული კომერციული ტერმინების სერია, რომელიც გამოქვეყნებულია საერთაშორისო სავაჭრო პალატის (ICC) მიერ, რომლებიც ეხება საერთაშორისო კომერციულ სამართალს. ისინი ფართოდ გამოიყენება საერთაშორისო კომერციულ ხელშეკრულებებში ან შესყიდვების პროცესებში, რადგან მათი გამოყენება საერთაშორისო გაყიდვებში წახალისებულია სავაჭრო საბჭოების, სასამართლოების და საერთაშორისო იურისტების მიერ. Incoterms არის სამასოიანი სავაჭრო პირობების სერია, რომელიც დაკავშირებულია გაყიდვების საერთო საკონტრაქტო პრაქტიკასთან და ძირითადად გამიზნულია საქონლის ტრანსპორტირებასთან და მიწოდებასთან დაკავშირებული ამოცანების, ხარჯებისა და რისკების მკაფიოდ განსაზღვრისთვის. Incoterms აცნობებს გაყიდვის ხელშეკრულებას, განსაზღვრავს შესაბამის ვალდებულებებს, ხარჯებს და რისკებს, რომლებიც დაკავშირებულია გამყიდველისგან მყიდველამდე საქონლის მიწოდებასთან. თუმცა, ეს არ არის ხელშეკრულება ან კანონი. გარდა ამისა, ის არ განსაზღვრავს სად გადაირიცხება ტიტულები და არ ეხება ფასს, ვალუტას ან საკრედიტო პოზიციებს.

Incoterms-ის მიზანია უზრუნველყოს საერთაშორისო წესების ნაკრები საგარეო ვაჭრობის სფეროში ყველაზე ფართოდ გამოყენებული სავაჭრო ტერმინების ინტერპრეტაციისთვის. ამ გზით, სხვადასხვა ქვეყანაში ასეთი ტერმინების განსხვავებული ინტერპრეტაციის გაურკვევლობა შეიძლება თავიდან იქნას აცილებული ან თუნდაც მნიშვნელოვნად შემცირდეს.

ICC-ის მიერ გამოქვეყნებული პირველი ნაშრომი საერთაშორისო სავაჭრო პირობების შესახებ გამოქვეყნდა 1923 წელს, ხოლო პირველი გამოცემა, რომელიც ცნობილია როგორც Incoterms, გამოქვეყნდა 1936 წელს. Incoterms-ის წესები შეიცვალა 1953, 1967, 1976, 1980, 1990 და 2000 წლებში და მერვე ვერსია – Incoterms 2010 – გამოქვეყნდა 2011 წლის 1 იანვარს. ICC-მ დაიწყო კონსულტაციები Incoterms 2020-ის ახალ გამოცემაზე, რომელსაც დაერქმევა “Incoterms 2020” და არის ICC-ის რეგისტრირებული სავაჭრო ნიშანი.

საზღვაო და შიდა წყლის ტრანსპორტის წესები:

FAS   – უფასო გემზე – რისკი გადადის მყიდველზე, მათ შორის ტრანსპორტირების ხარჯები და გამყიდველის მიერ გემზე მიწოდებული ტვირთის დაზღვევა. გამყიდველი პასუხისმგებელია ტვირთის რეგისტრაციაზე.

FOB   – უფასო ბორტზე – რისკი გადადის მყიდველზე, მათ შორის ტრანსპორტირების ყველა ხარჯის გადახდა და გამყიდველის მიერ გემზე მიტანილი ტვირთის დაზღვევა. ფრენკის შემდეგ შემდეგი ეტაპი გემის მხარესაა.

CFR   – ღირებულება და ტვირთი – გამყიდველი აწვდის ტვირთს, რისკი გადადის მყიდველზე, როდესაც ტვირთი მიეწოდება გემზე. დანიშნულების პორტში ტვირთის გადაზიდვის ხარჯებს გამყიდველი ეკისრება. შემდეგი ეტაპი ფრანკო ბორტ სუდნის შემდეგ.

CIF   – ღირებულება, დაზღვევა და ტვირთი – რისკი გადადის მყიდველზე გემზე ტვირთის მიტანის შემდეგ. დანიშნულების პორტში ტვირთის გადაზიდვისა და დაზღვევის ხარჯებს გამყიდველი ეკისრება. დაზღვევა შედის ღირებულებისა და ტვირთისგან განსხვავებით.

ტრანსპორტირების რეგულირება ყველა სახის ტრანსპორტით:

EXW   – Ex-factory – გამყიდველი აწვდის (ჩატვირთვის გარეშე) საქონელს მყიდველის განკარგულებაში და გამყიდველის შენობაში. ეს ტერმინი საკმაოდ დიდი ხანია გამოიყენება, რადგან გამყიდველი ამ შემთხვევაში მინიმალურ პასუხისმგებლობას ეკისრება. მყიდველის ვალდებულება შემოიფარგლება გამყიდველისთვის საექსპორტო ინფორმაციის მიწოდებით.

FCA   – უფასო გადამზიდავი – გამყიდველი აწვდის საქონელს გადამზიდველს და შეიძლება იყოს პასუხისმგებელი საქონლის საექსპორტო რეგისტრაციაზე (ძირითადი მონაცემების შევსება). ეს მიდგომა უფრო პრაქტიკულია ვიდრე Franko-Zavod, რადგან ის ითვალისწინებს ტვირთს გემზე ტვირთის აწევისას, ხოლო გამყიდველი უფრო მეტად აწუხებს საქონლის ექსპორტის დროს დარღვევებს.

CPT   – Carriage Paid to – გამყიდველი აწვდის საქონელს გადამზიდველს შეთანხმებულ ადგილას, რისკი გადადის მყიდველზე და გამყიდველმა უნდა გადაიხადოს საქონლის დანიშნულების ადგილამდე ტრანსპორტირების ხარჯები.

CIP   – Carriage and Insurance Paid Before – გამყიდველი აწვდის საქონელს გადამზიდველს შეთანხმებულ ადგილზე, რისკი გადადის მყიდველზე, ხოლო გამყიდველი იხდის ტრანსპორტირებისა და დაზღვევის ხარჯებს დანიშნულების ადგილზე.

DAT   – მიწოდება ტერმინალში – გამყიდველი ეკისრება ხარჯებს, რისკს და პასუხისმგებლობას, სანამ საქონელი არ გადმოიტვირთება (მიწოდება) ნავსადგურში, საწყობში, სადგურზე ან ტერმინალში. დემურაჟის ან მარტივი ხარჯები შეიძლება გაიღოს გამყიდველმა. გამყიდველი ამუშავებს საქონელს ექსპორტისთვის და არა იმპორტისთვის. ტერმინალში მიწოდება ცვლის “მიწოდება ნავსადგურიდან” და “მიწოდება გემიდან”.

DAP   – მიწოდება დანიშნულების ადგილზე – გამყიდველი ეკისრება საქონლის ღირებულებას, რისკს და პასუხისმგებლობას, სანამ ის მყიდველს არ მიაღწევს დანიშნულების ადგილზე. გამყიდველი ამუშავებს საქონელს ექსპორტისთვის და არა იმპორტისთვის. მიწოდება დანიშნულების ადგილზე ცვლის “მიწოდება საზღვარზე” და “მიწოდება გადასახადის გარეშე”.

DDP   – მიწოდება გადახდილი მოვალეობის შემსრულებელი – გამყიდველი ეკისრება მყიდველის მფლობელობაში არსებული საქონლის დანიშნულების ადგილზე საქონლის გაფორმების ღირებულებას, რისკს და პასუხისმგებლობას. მყიდველი პასუხისმგებელია საქონლის გადმოტვირთვაზე. გამყიდველი პასუხისმგებელია იმპორტისთვის საქონლის რეგისტრაციაზე, გადასახადებისა და გადასახადების გადახდაზე, შესაბამისად, მყიდველი არ არის „პასუხისმგებელი იმპორტიორი“. ინკოტერმსი 2010…

  • საკუთრების უფლების დადგენა ან საქონელზე საკუთრებაში გადაცემა არ განეკუთვნება გადახდის პირობებს.
  • ეხება მომსახურების მიწოდების ხელშეკრულებებს და არ განსაზღვრავს სახელშეკრულებო უფლებებს ან ვალდებულებებს (გარდა მიწოდებისა) ან სახელშეკრულებო უფლებების დარღვევას.
  • მხარეთა დაცვა საკუთარი რისკის ან დანაკარგისგან და არ მოიცავს საქონლის ღირებულებას მიწოდებამდე ან მის შემდეგ.
  • საქონლის გადაცემის, ტრანსპორტირებისა და მიწოდების პირობების განსაზღვრა. კონტეინერის დატვირთვა არ მოიცავს შეფუთვას და უნდა იყოს მითითებული გაყიდვის ხელშეკრულებაში.
  • გახსოვდეთ, ინკოტერმსის წესები არ არის კანონი და ინკოტერმსის წესები არ აწესებს მხარეთა ვალდებულებებს.
ინკოტერმსი 2010 წ

Ჩასალაგებელი სია

Ჩასალაგებელი სია

სასაქონლო დოკუმენტი აღწერის სახით, რომელიც ასახავს საქონლის მახასიათებლებს. შეფუთვის სია საჭიროა, როდესაც ერთი და იგივე პაკეტი შეიცავს სხვადასხვა ასორტიმენტის საქონელს. შეფუთვის სია შეიცავს ისეთ მონაცემებს, როგორიცაა: თითოეული ნაწარმის რაოდენობა (ნაწილაკების რაოდენობა შეფუთვაში); პაკეტის ნომერი.

შეფუთვის სია გამოიყენება ინვოისის გარდა, როდესაც იგზავნება დიდი რაოდენობით საქონელი, სადაც განსხვავებულია თითოეული ცალკეული ნივთის რაოდენობა, წონა ან შინაარსი.

წარმოშობის სერტიფიკატი   არის დოკუმენტი, რომელიც გამოიყენება საერთაშორისო ვაჭრობაში. იგი მიუთითებს საქონლის წარმოშობის ქვეყანას, მაგრამ სერტიფიკატში „წარმოშობა“ ნიშნავს ქვეყანას, საიდანაც ხდება საქონლის მიწოდება, სერტიფიკატი ადასტურებს სად არის ეს საქონელი დამზადებული.

იმპორტიორ ქვეყანას შეუძლია მოითხოვოს სერტიფიკატი, რომელიც დადასტურებული უნდა იყოს ექსპორტიორი ქვეყნის ოფიციალური ორგანოების მიერ. ხელშეკრულების დადებამდე იმპორტიორმაც და ექსპორტიორმაც უნდა განმარტონ წარმოშობის სერტიფიკატის აღების აუცილებლობა.

საერთაშორისო საგზაო ტრანსპორტში გამოყენებული დოკუმენტები და ტერმინები. კარნეტი TIR, CMR, ინვოისი, EURO 1, EX 1, წარმოშობის სერტიფიკატი, შეფუთვის სია.