Jak uprawiać pomidory ? Jak skutecznie uprawiać pomidora? Jak uprawiasz pomidory od początkującego? Co pomaga rosnąć roślinom pomidora? W którym miesiącu sadzisz pomidory? Jak długo trwa uprawa pomidora? Wskazówki dotyczące uprawy pomidorów: od nasion do zbiorów. Jak uprawiać pomidory w doniczkach z nasion

Pomidor (Solanum lycopersicum) to gatunek zielnych jednorocznych i wieloletnich roślin należących do rodzaju Solanum z rodziny Solanaceae. Roślina ta jest uprawiana jako roślina warzywna i jest bardzo popularna we wszystkich krajach. Ludzie nazywają to „owocem pomidora” – „pomo d’oro”, co z włoskiego tłumaczy się jako „złote jabłko”. Nazwa pomidor pochodzi od azteckiego „tomatl”, została udoskonalona przez Francuzów do nowoczesnej formy. Kultura ta wywodzi się z Ameryki Południowej, a dziś można ją spotkać również w warunkach naturalnych. Pomidor został sprowadzony na terytorium Europy w połowie XV wieku. Docierał z marynarzami do Hiszpanii i Portugalii, a stamtąd do Francji, Włoch i innych krajów europejskich, bardziej oddalonych od szlaków morskich.

Wcześniej pomidor był uprawiany jako roślina egzotyczna, ponieważ jego owoce przez długi czas uważano za niejadalne. W 1692 r. w Neapolu przepis na rzekomo hiszpańskie danie z pomidorów po raz pierwszy znalazł się w książce kucharskiej. Na terytorium Rosji kultura ta pojawiła się w XVIII wieku, początkowo była uprawiana jako dekoracyjna roślina egzotyczna, ponieważ owoce nie miały czasu dojrzewać w trudnych warunkach pogodowych. Ale wybitny rosyjski pisarz, przyrodnik i filozof AT Bołotow wpadł na pomysł uprawy pomidorów przez sadzonki, a także wykorzystania metody siewu, która umożliwiła osiągnięcie pełnego dojrzewania owoców.

Krótki przegląd sadzenia i pielęgnacji

1. Lądowanie  . Nasiona na sadzonki należy wysiewać w drugiej połowie marca. Sadzenie sadzonek na otwartym terenie, w zależności od odmiany, odbywa się 45-60 dni po pojawieniu się sadzonek.
2. Oświetlenie  . Potrzebuje dużo jasnego światła słonecznego.
3. Gleba  . Powinien być ciepły, luźny, nasycony materią organiczną, umiarkowanie wilgotny i lekko kwaśny lub obojętny.
4. Poprzednicy  . Źle – przedstawiciele rodziny Solanaceae, np.: pomidory, ziemniaki, papryka, bakłażany itp. Dobre – marchew, cebula, kapusta, ogórki, cukinia, rośliny strączkowe.
5. Jak podlewać  . Podlewanie powinno odbywać się systematycznie metodą kroplową. Na 1 krzak pobiera się 1 litr wody.
6. Przerzucanie  . Za pierwszym razem musisz pojawić się 8-12 dni po przesadzeniu na otwarty teren, kiedy pomidory zostaną podlewane. Procedurę tę należy powtórzyć 17-20 dni po pierwszym liftingu.
7. Przyjęcie  . 20 dni po przesadzeniu sadzonek na otwarty teren.
8. Ściółkowanie  . Konieczne jest użycie materii organicznej: torfu, trawy lub trocin.
9. Podwiązka  . Konieczne jest przywiązanie do tapety lub palików najpierw na poziomie pierwszej blaszki liściowej, następnie na poziomie drugiej szczotki, a później na poziomie trzeciej szczotki.
10. Nawóz  . Pierwszy raz 10-12 dni po przesadzeniu sadzonek do otwartej ziemi, drugi – pół miesiąca po pierwszym, trzeci – 15 dni po drugim.
11. Szkodliwe owady  . Szkodliwym dla pomidorów mogą być: łopatki, wciornastki, wireworms, ślimaki, kapuściaste, nicienie żółciowe i muchówki.
12. Choroba  . Roślina może być dotknięta fitophthora, brązowymi, brązowymi, białymi i czarnymi plamami, białą, szarą, zgnilizną wierzchołkową i łodygową, verticillosis, tracheomykozą, smugami, rakiem bakteryjnym i mozaiką wirusową.

Cechy pomidorów

Szybko tworzący się rozgałęziony system korzeniowy pomidorów w kształcie pręcika dochodzi do głębokości 100 cm lub więcej, rośnie do szerokości 150-250 cm. Osobliwością tej rośliny jest to, że na dowolnej części pędu mogą rozwinąć się dodatkowe korzenie. W związku z tym pomidory mogą być rozmnażane przez nasiona, a także przez sadzonki i sadzonki. Pionowa lub wznosząca się, rozgałęziona łodyga może mieć wysokość 0,3–2 m lub nawet więcej. Niesparowane blaszki liściowe są cięte na duże części, w niektórych odmianach przypominają liście ziemniaka. Kwiatostany w kształcie grona składają się z małych, nieatrakcyjnych kwiatów, które można pomalować na różne odcienie żółci. Kwiaty są biseksualne, każdy z nich ma narządy męskie i żeńskie. Owoc to jagoda o wielu gniazdach, która może mieć różne kształty, a mianowicie: eliptyczny, okrągły i cylindryczny. Waga owoców może wahać się od 30 do 800 gramów. W zależności od odmiany owoce mają barwę pomarańczową, żółtą, zielonkawą, ciemnożółtą, brązową, prawie czarną, różową, ciemnoczerwoną, białą, żółtą, złocistożółtą lub fioletową. Drobne i płaskie nasiona są zaostrzone u podstawy, pomalowane na różne odcienie żółtego, ich powierzchnia ma pokwitanie, co nadaje im jasnoszary kolor. Nasiona zachowują zdolność kiełkowania przez 6-8 lat. Pomidory w sensie botanicznym to jagody, ale w 1893 r. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych, aw 2001 r. Unia Europejska postanowiła uznać pomidory za warzywa, a nie za owoce, jak wszystkie inne jagody. Drobne i płaskie nasiona są zaostrzone u podstawy, pomalowane na różne odcienie żółtego, ich powierzchnia ma pokwitanie, co nadaje im jasnoszary kolor. Nasiona zachowują zdolność kiełkowania przez 6-8 lat. Pomidory w sensie botanicznym to jagody, ale w 1893 roku Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych, aw 2001 roku Unia Europejska postanowiła uznać pomidory za warzywa, a nie owoce, jak wszystkie inne jagody. Drobne i płaskie nasiona są zaostrzone u podstawy, pomalowane na różne odcienie żółtego, ich powierzchnia ma pokwitanie, co nadaje im jasnoszary kolor. Nasiona zachowują zdolność kiełkowania przez 6-8 lat. Pomidory w sensie botanicznym to jagody, ale w 1893 r. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych, aw 2001 r. Unia Europejska postanowiła uznać pomidory za warzywa, a nie za owoce, jak wszystkie inne jagody. co nadaje im jasnoszary kolor. Nasiona zachowują zdolność kiełkowania przez 6-8 lat. Pomidory w sensie botanicznym to jagody, ale w 1893 r. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych, aw 2001 r. Unia Europejska postanowiła uznać pomidory za warzywa, a nie za owoce, jak wszystkie inne jagody. co nadaje im jasnoszary kolor. Nasiona zachowują zdolność kiełkowania przez 6-8 lat. Pomidory w sensie botanicznym to jagody, ale w 1893 r. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych, aw 2001 r. Unia Europejska postanowiła uznać pomidory za warzywa, a nie za owoce, jak wszystkie inne jagody.

Uprawa pomidorów z nasion

Siew

Pomidory na środkowych szerokościach geograficznych rosną wyłącznie przez sadzonki, ponieważ jeśli nasiona zostaną wysiane na otwartym terenie, ich owoce nie będą miały czasu na pełne dojrzewanie w sezonie. Konieczne jest rozpoczęcie uprawy sadzonek pomidorów w okresie zimowym, biorąc pod uwagę, że 4 tygodnie po drugim zbiorze należy je sadzić na otwartym terenie.

Czas siewu nasion pomidora na sadzonki zależy bezpośrednio od warunków klimatycznych w każdym regionie. Należy jednak wziąć pod uwagę, że w każdym przypadku, jeśli wszystkie niezbędne warunki zostaną spełnione, sadzonki będą musiały zostać przesadzone na otwarty teren, w zależności od odmiany, 45-65 dni po wysianiu nasion. Na przykład w środkowych szerokościach geograficznych pomidory wysiewa się na sadzonki w dniach 8-20 marca. Jeśli pomidory będą uprawiane w szklarni, sadzonki można do nich przesadzić 30-35 dni po ich pojawieniu się. Należy wziąć pod uwagę, że w regionach o krótkim lecie zaleca się uprawę wielkoowocowych odmian pomidorów na otwartym terenie, ponieważ jeśli ich owoce nie mają czasu na pełne dojrzewanie, można je zerwać z krzaka, gdy będą są brązowe i dojrzałe. Jeśli dodasz pomidory o małych owocach,

Nasiona wymagają przygotowania przed siewem. Aby to zrobić, należy je podgrzewać przez 48 godzin w temperaturze 30 stopni, a następnie przez 72 godziny utrzymywać w temperaturze 50 stopni. Następnie materiał siewny na 30 minut. zanurzony w roztworze nadmanganianu potasu, który powinien mieć różowy kolor. Następnie należy je spłukiwać przez 10 minut. w bieżącej i czystej wodzie i trzymaj przez kilka godzin w roztworze leku stymulującego wzrost. Do wysiewu nasion stosuje się uniwersalną mieszankę glebową, na przykład: zawierającą torf i piasek (1:1). Aby wyhodować takie sadzonki, możesz użyć mieszanki gleby składającej się z trocin, torfu i darni (0,5:7:1). Sadzonki również bardzo dobrze rosną w mieszance gleby składającej się z próchnicy, dziewanny, torfu i trocin (1:0,5:3:0,5). Każde podłoże musi być zdezynfekowane, w tym celu jest pieczone w kuchence mikrofalowej lub piekarniku, natomiast pół miesiąca przed wysiewem nasion należy go zalać roztworem EM-Baikal (1%). Metodę zamrażania można również wykorzystać do sterylizacji podłoża. Aby to zrobić, pojemnik z mieszanką gleby jest wyprowadzany na zewnątrz w pierwszych zimowych tygodniach, natomiast na wiosnę jest przynoszony do domu, a gdy dobrze się nagrzeje, będzie można zasiać nasiona.

Skrzynki na sadzonki muszą mieć co najmniej 10 centymetrów wysokości. Jeśli jest wystarczająco dużo miejsca, nasiona należy wysiewać cienko, a jeśli to możliwe, zaleca się stosowanie do tego celu tabletek torfowych, których średnica sięga 3,3–3,6 cm, w każdym z nich umieszcza się 2 lub 3 nasiona, w takim przypadku sadzonki nie będą musiały się zmniejszać. Nasiona nie powinny być zakopywane zbyt głęboko w podłożu. Są one równomiernie rozłożone na powierzchni zwilżonego podłoża, następnie pokryte cienką warstwą wermikulitu lub podłoża, przy czym grubość warstwy powinna wynosić od 0,3 do 0,4 cm. Uprawy należy przykryć arkuszem papieru lub folią.

Rosnące sadzonki pomidorów

Jeśli sadzonki pomidorów są dobrze i prawidłowo pielęgnowane, będzie to miało korzystny wpływ na ilość, a także jakość zbiorów. Zanim pojawią się sadzonki, uprawom należy zapewnić temperaturę powietrza około 25 stopni. Po pojawieniu się sadzonek, a powinno to nastąpić za 5-7 dni, należy zdjąć pokrywę z pojemnika (zaleca się to po południu), następnie sadzonki przenieść w dobrze oświetlone miejsce z rozproszonym światłem, natomiast w ciągu 7 dni należy zapewnić im następujący reżim temperaturowy: w nocy 8-12 stopni, aw dzień 10-15 stopni. Po tygodniu należy ustalić następujący reżim temperaturowy: w dni deszczowe – od 18 do 20 stopni, w pogodne – od 20 do 25 stopni, a w nocy – od 14 do 16 stopni. pomieszczenie jest systematycznie wentylowane, nie zapomnij o ochronie sadzonek przed przeciągami. Uprawy należy podlewać dobrze osadzoną wodą o temperaturze pokojowej, w tym celu należy użyć opryskiwacza drobnoziarnistego. Podlewanie odbywa się tylko raz na 7 dni. Ale jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że po nasionach, które zostaną zasiane w zwilżonym podłożu i przed pojawieniem się pierwszego prawdziwego blaszki liściowej, nie jest konieczne podlewanie upraw. Po uformowaniu przez rośliny 5 prawdziwych blaszek liściowych podlewa się je tylko raz na 3-4 dni. należy wziąć pod uwagę, że po wysianiu nasion w zwilżonym podłożu i przed pojawieniem się pierwszej prawdziwej blaszki liściowej nie ma konieczności podlewania upraw. Po uformowaniu przez rośliny 5 prawdziwych blaszek liściowych podlewa się je tylko raz na 3-4 dni. należy wziąć pod uwagę, że po wysianiu nasion w zwilżonym podłożu i przed pojawieniem się pierwszej prawdziwej blaszki liściowej nie ma konieczności podlewania upraw. Po uformowaniu przez rośliny 5 prawdziwych blaszek liściowych podlewa się je tylko raz na 3-4 dni.

W niektórych przypadkach schody będą musiały zapewnić dodatkowe oświetlenie, ponieważ aby mogły normalnie się rozwijać, będą potrzebowały dnia świetlnego trwającego 12-16 godzin. W przypadku braku możliwości zorganizowania dodatkowego oświetlenia sadzonki będą wymagały karmienia, do tego używają nawozu potasowego w słabym stężeniu. Po wzroście pomidorów konieczne jest wypełnienie pudełek warstwą podłoża, którego grubość powinna wynosić od 10 do 20 mm, dzięki czemu sadzonki będą bardziej stabilne.

Zbieranie pomidorów

Konieczne jest nakłuwanie sadzonek podczas ich rozwoju blaszką drugiego liścia. Ogrodnicy mają różne opinie na temat tego, czy konieczne jest nurkowanie sadzonek pomidorów. Z doświadczenia można ustalić niezbędną wysokość sadzonki, w tym celu połowę pomidorów należy pozostawić w skrzynce na sadzonki, dodano do niej podłoże, a pozostałe rośliny należy przesadzić do pojedynczych kubków, z czego objętość musi wynosić co najmniej pół litra, jeśli weźmiesz mniejszy pojemnik, pomidory będą musiały zostać przesadzone 2 razy. Dzięki temu doświadczeniu będzie można zrozumieć, w jakim przypadku rośliny będą rozwijać się szybciej i lepiej.

Przed rozpoczęciem nurkowania sadzonek podłoże w skrzynce na sadzonki należy bardzo dobrze podlać. Możesz posadzić 1 lub 2 rośliny w osobnych doniczkach. Jeśli 2 sadzonki są sadzone w pojemniku, to gdy ich długość osiągnie 10-15 centymetrów, ich łodygi muszą być bardzo mocno związane ze sobą, używając do tego syntetycznej nici. Po połączeniu dwóch łodyg w jedną nitkę należy usunąć, w wyniku czego uzyskasz krzew z dwoma systemami korzeniowymi i mocną łodygą.

Przez 7 dni należy zapewnić roślinom z kolcami następujący reżim temperaturowy: w dzień słoneczny – od 25 do 27 stopni, w dzień deszczowy – od 20 do 22 stopni, a nocą – od 14 do 17 stopni. Po tygodniu powinieneś wrócić do zmian reżimu temperatury. Pół miesiąca przed przesadzeniem pomidorów na otwarty teren musisz zacząć przygotowywać je do nowych warunków. W tym celu konieczne będzie stopniowe zmniejszanie podlewania, codziennie przez krótki czas należy je przenosić na zewnątrz pod bezpośrednimi promieniami słońca, sadzonki będą również wymagały karmienia mieszanką składników odżywczych składającą się z 1 litra wody, 7 gramów siarczanu potasu, 1 g azotanu amonu i 4 gramy superfosfatu. i profilaktyczne leczenie roztworem mieszanki Bordeaux (1%) przeciwko szkodliwym owadom i chorobom.

Uprawa pomidorów na parapecie

Do uprawy w pomieszczeniach nadają się różne rośliny warzywne, na przykład: ogórki, gorzka papryka, pomidory, papryka słodka itp. Pomidory są światłolubne, dlatego zaleca się ich uprawę na parapecie znajdującym się w południowej części budynku, gdyż potrzebują bardzo dobrego oświetlenia, a promienie bezpośrednie nie potrzebują słońca. Jesienią i zimą dzień świetlny jest bardzo krótki, więc aby pomidory mogły normalnie się rozwijać, potrzebują oświetlenia, do tego używają świetlówki lub lampy rolniczej. Do uprawy w domu zaleca się wybór odmian krótkich lub karłowatych, na przykład: Little Florida, Dubok, Pearl red lub yellow, Pinokio, a także hybrydy: Balcony cud, Bonsai i Bonsai micro.

Weź szklankę i napełnij ją mieszanką gleby, która obejmuje piasek, ziemię darniową, torf lub próchnicę, należy je pobrać w równych częściach. Podłoże w pojemnikach należy zalać świeżo przegotowaną wodą, poczekać aż całkowicie ostygnie, a następnie rozprowadzić po powierzchni nasion. Jeśli nasiona są kiełkowane, to do każdego kubka należy umieścić 1 sztukę, a przy siewie materiału siewnego niekiełkującego – 2 lub 3 sztuki. Nasiona powinny być zakopane w podłożu tylko na 20 mm. W celu kiełkowania nasiona umieszcza się w zwilżonej szmatce, gdzie pozostaną przez kilka dni, aż pojawią się małe kiełki. Jednak najpierw nasiona należy sprawdzić pod kątem kiełkowania, w tym celu umieszcza się je w różowym roztworze nadmanganianu potasu na kwadrans. Po wyznaczonym czasie kiełkowania, nasiona powinny pęcznieć i opadać na dno, w tym samym czasie nieżywotne wypłyną na powierzchnię. Następnie pojemniki z uprawami należy przenieść w ciepłe miejsce (od 25 do 30 stopni), przykryć folią lub szkłem na wierzchu. 3-5 dni po pojawieniu się sadzonek kubki należy postawić na parapecie, na którym wcześniej należy zainstalować urządzenie do dodatkowego oświetlenia.

Podlewanie odbywa się dopiero po całkowitym wyschnięciu górnej warstwy mieszanki gleby. Rośliny należy podlewać za pomocą gumowej bańki medycznej, do tego należy użyć dobrze osiadłej wody o temperaturze pokojowej, którą należy ostrożnie wprowadzić między ścianki pojemnika a podłoże. Dzięki takiemu podlewaniu możliwe będzie uniknięcie rozmycia podłoża, a także przesycenia jego górnej warstwy. Możesz również użyć metody tackowej do podlewania pomidorów. Utwardzone rośliny trzeba będzie przesadzić do większych pojemników. Jeśli rośliny są krótkie, to do ich przeszczepu można użyć pojemników o pojemności 3-5 litrów, podczas gdy silne rośliny będą potrzebować doniczek od 8 do 12 litrów. Na dnie pojemnika należy wykonać dobrą warstwę drenażową, która jest przykryta dwucentymetrową warstwą piasku. Potem sadzonka, wzięty razem z grudką ziemi, przesadza się do kontenera przez przeładunek, następnie wsypuje się do niego tyle substratu, aby był pełny i nie miał pustych przestrzeni. Konieczne jest zakopanie rośliny w glebie przy blaszkach liściowych liścieni.

Z biegiem czasu trzeba systematycznie przycinać krzewy, w tym celu należy usuwać pędy rosnące w kątach liści. Powinny być wyłamywane ręcznie, a kikut powinien mieć około 1-2 cm długości. Dzięki temu stymulowany jest wzrost pędów głównych, a także zwiększa się produktywność krzewu. Zaleca się dostarczać pomidory o temperaturze około 28 stopni w dzień i 15 stopni w nocy. Podlewa się je 2 lub 3 razy w ciągu 7 dni, do tego używają dobrze osiadłej wody o temperaturze pokojowej, przy czym bardzo uważają, aby nie zmyć powierzchni podłoża. Konieczne jest karmienie pomidorów raz na dekadę, w tym celu należy stosować nawozy organiczne lub mineralne, pamiętaj, że konieczne jest monitorowanie stężenia roztworu, w przeciwnym razie może rozpocząć się aktywny wzrost zieleni, co negatywnie wpłynie na owocowanie. Jeśli łodyga w pobliżu krzaka stała się niestabilna, należy ją przywiązać do podpory. Aby kwiaty były dokładnie zapylone, konieczne jest delikatne potrząsanie krzakami kilka razy co 7 dni. Po uformowaniu większości owoców eksperci zalecają przycięcie wierzchołków krzewów, a także kwitnących pędzli. Pomidor uprawiany w domu, odpowiednio pielęgnowany, będzie owocował przez pięć lat, ale z reguły pierwsze 2 lata są najbardziej owocne.

Sadzenie pomidorów na otwartym terenie

O której sadzić

Sadzenie sadzonek pomidorów na otwartym terenie odbywa się w czerwcu, po powrocie wiosenne przymrozki pozostaną w tyle, a ciepła pogoda powinna zostać ustalona. W tym czasie sadzonka powinna mieć rozwinięty system korzeniowy, 7-8 blaszek liściowych i łodygi o wysokości 25-30 centymetrów, a także powinna zacząć tworzyć pędzle.

Aby uprawiać pomidory, musisz wybrać słoneczny i dobrze nagrzany obszar, który powinien być chroniony przed wiatrem. Należy wziąć pod uwagę, że kapusta, rośliny strączkowe, cebula, marchew, buraki, rzepa i inne warzywa korzeniowe są dobrymi poprzednikami tej uprawy. Działka, na której rosły rośliny z rodziny Solanaceae, takie jak bakłażany, papryka czy ziemniaki, można wykorzystać do uprawy pomidorów dopiero po 3 latach.

Odpowiednia gleba

Zaleca się uprawę pomidorów na glebie bogatej w materię organiczną. Należy wziąć pod uwagę, że takie rośliny szybko usuwają z gleby wszystkie składniki odżywcze, w tym zakresie kompost lub humus (od 4 do 6 kilogramów na 1 metr kwadratowy terenu) oraz nawozy mineralne, czyli 20 gramów fosforu i potasu nawozy, które należy stosować do gleby jesienią podczas kopania 6 miesięcy przed sadzeniem pomidorów, a kolejne 10 gramów nawozów azotowych wiosną w roku sadzenia pomidorów w ilości 1 metra kwadratowego. Materia organiczna jest wprowadzana do gleby w październiku podczas kopania terenu, podczas gdy konieczne jest upewnienie się, że grudki ziemi są duże, wiosną glebę należy poluzować dwukrotnie na głębokość 10 centymetrów, natomiast wprowadza się do niego nawóz azotowy.

Zasady lądowania

Doły do ​​sadzenia należy wykonać na przygotowanym miejscu, którego głębokość powinna być równa wysokości miseczek, w których rosną sadzonki. Następnie muszą być dobrze podlane. Pomiędzy otworami należy zachować odległość od 0,3 do 0,4 m, a szerokość rzędów powinna wynosić około 0,5-0,6 m. Jeśli wysokość krzewów wynosi około 0,3 m, sadzi się je w otworach pod kątem prostym. Jednocześnie sadzonki silnych odmian, a także wydłużone krzewy należy sadzić pod kątem, przy czym wierzchołek roślin skierowany jest na południe, a łodyga jest zakopana w glebie o ¼ lub 1/3. Po posadzeniu pomidorów w glebie jest zagęszczany i obficie podlewany. Konieczne jest zainstalowanie kołków w pobliżu krzewów silnych odmian, w przyszłości będą one używane jako podpora.

mieszańce, a także odmiany energiczne – 3 lub 4 sztuki;
odmiany, w których na krzaku tworzą się 2 lub 3 pędy – od 4 do 6 sztuk;
odmiany tworzące 1 łodygę, a także o ograniczonym wzroście głównej łodygi – 6-10 sztuk.

Uprawa pomidorów w szklarni

W pierwszej dekadzie maja konieczne jest sadzenie sadzonek pomidorów w szklarni. Należy wziąć pod uwagę, że pod koniec wiosny w nocy jest jeszcze dość chłodno, w związku z tym szklarnię należy pokryć dwiema warstwami folii, a szczelina między nimi powinna wynosić od 20 do 30 mm. Gdy nadejdzie ciepła pogoda (z reguły dzieje się to już w pierwszych dniach czerwca), będzie można zdjąć wierzchnią warstwę folii. Należy również wziąć pod uwagę, że w tej samej szklarni nie wolno uprawiać pomidorów i ogórków. Faktem jest, że ogórki potrzebują wyższej wilgotności i temperatury powietrza w porównaniu z pomidorami, a także mają znacznie różne tryby wentylacji. Pomidory również potrzebują dużej ilości światła, a jeśli są nawet lekko zacienione przez gałęzie drzew lub krzewy,

Nie zaleca się uprawy pomidorów w łóżku szklarniowym po jakimkolwiek poprzedniku. Jeśli nie można zmienić całego podłoża, należy przynajmniej zmienić jego górną warstwę o grubości od 10 do 12 centymetrów, pozwoli to uniknąć uszkodzenia krzewów przez antraknozę. Następnie musisz zdezynfekować glebę świeżo przegotowanym roztworem 1 wiadra wody i 1 łyżki. l. siarczanu miedzi lub 2 tabletki Oxychom. Przygotowując glebę do sadzenia, dodaj 1 łyżeczkę. azotan mocznika lub potasu, 1 łyżka. l. siarczan potasu, 3 łyżki. l. podwójny superfosfat w granulkach, 1 łyżka. l. calimagnesia i 2 szklanki popiołu drzewnego.

Sadzenie sadzonek o standardowym rozmiarze w szklarni odbywa się dokładnie w taki sam sposób, jak na otwartym terenie. Zarośnięte lub wydłużone rośliny sadzi się w następujący sposób: na dnie otworu do sadzenia należy wykonać jeszcze jeden otwór, jego rozmiar powinien być równy rozmiarowi pojemnika, w którym uprawiana jest roślina. W tej dziurze należy posadzić roślinę doniczką torfową lub grudką ziemi. Następnie dolny otwór powinien być wypełniony ziemią, a górny powinien pozostać całkowicie otwarty. Po pół miesiącu, po pełnej adaptacji posadzonych sadzonek, będzie można wypełnić górny dół. Jeśli zarośnięty krzew zostanie natychmiast zakopany na wymaganą głębokość, natychmiast zacznie tworzyć dodatkowe korzenie, a ponieważ krzew poświęca na to prawie całą swoją siłę, zakorzenienie zajmie znacznie więcej czasu i gorzej.

Krzewy sadzone w szklarni nie mogą być podlewane przez 15 dni, po czym rośliny są przywiązywane do podpory, której wysokość powinna wynosić około 200 cm. Następnie powstają krzaki jednopienne, na których powinno znajdować się 7 lub 8 szczotek. Jednocześnie musisz wyciąć wszystkie formujące się pasierby, z których powinny pozostać krótkie kikuty (10-20 mm). Aby mieć pewność, że kwiaty są dokładnie zapylone, należy ostrożnie potrząsnąć pędzlami do kwiatów, a następnie podlać ziemię lub zwilżyć kwiaty delikatnym sprayem. Po 2 godzinach konieczne jest obniżenie poziomu wilgotności powietrza w szklarni, w tym celu jest wentylowane. Pamiętaj, że aranżując szklarnię, wraz z bocznymi oknami i drzwiami, musisz wykonać w niej okna sufitowe, co zapobiegnie gromadzeniu się skroplin na folii.

Przed rozpoczęciem tworzenia się pąków konieczne jest podlewanie pomidorów raz na 5-7 dni, podczas gdy na 1 metr kwadratowy miejsca pobiera się od 4 do 5 litrów wody. Gdy krzaki zakwitną, podczas ich podlewania konieczne będzie pobranie od 1 do 1,5 wiadra wody na 1 metr kwadratowy działki. Aby dobrze rosły, temperatura powietrza w szklarni powinna wynosić około 20-22 stopni.

W okresie wegetacyjnym pomidory będą musiały być karmione 3 lub 4 razy metodą korzeniową. 20 dni po przesadzeniu sadzonek do łóżek szklarniowych należy je po raz pierwszy nakarmić, w tym celu pożywką składającą się z 1 wiadra wody, 0,5 litra płynnej dziewanny i 1 łyżki. l. nitrofos Po pół miesiącu krzaki należy ponownie nakarmić, w tym celu używają roztworu składającego się z 1 wiadra wody, 1 łyżeczki. siarczan potasu i 1 łyżka. l. kompletny nawóz mineralny. Trzecie karmienie odbywa się po kolejnych 15 dniach, do tego potrzebny będzie roztwór odżywczy składający się z 1 wiadra wody, 1 łyżki. l. superfosfat i 2 łyżki. l. popiół drzewny Na 1 metr kwadratowy terenu pobiera się około 6 do 8 litrów mieszanki składników odżywczych. Aby owoce szybciej dojrzewały (wypełniały się), będą potrzebować karmienia w okresie pełnego owocowania, w tym celu pobiera się mieszaninę składników odżywczych o następującym składzie: 1 wiadro wody, 1 łyżka. l. płynny humat sodu i 2 łyżki. l. płynnego superfosfatu, przy czym na 1 metr kwadratowy złoża pobiera się 5 litrów takiej mieszaniny.

Dbanie o pomidory

Podczas uprawy pomidorów na otwartym terenie należy je systematycznie podlewać, karmić, odchwaszczać, rozluźniać powierzchnię gleby i chronić przed chorobami i szkodliwymi owadami. Krzaki również trzeba odwrócić i ukształtować. Konieczne jest kilkakrotne rozluźnienie powierzchni gleby między roślinami i krzewami w okresie wegetacji (1 raz w ciągu 10-12 dni), co pozwoli na szybkie zniszczenie skorupy powstałej na glebie. Wraz z poluzowaniem gleby musisz wyrwać całą zachwaszczaną trawę. Krzewy należy odwrócić po raz pierwszy 8-12 dni po przesadzeniu sadzonek pomidorów na otwarty teren, należy to zrobić następnego dnia po podlaniu. Drugie obrócenie krzewów po podlaniu odbywa się 2,5–3 tygodnie po pierwszym.

Konieczne jest również przeprowadzenie formowania pomidorów. W regionach o stosunkowo ciepłym klimacie taką kulturę można uprawiać na kilku łodygach. Jeśli jednak klimat jest dość chłodny, zaleca się uprawę pomidorów w 1 łodydze, podczas gdy konieczne jest pozostawienie na niej 2 lub 3 pędzli kwiatowych, a także nie zapomnij wyciąć wszystkich pasierbów, w przeciwnym razie duża ilość kolcolist będzie miał wyjątkowo negatywny wpływ na zbiory. Pierwsze przycinanie pasierbów bocznych odbywa się 20 dni po przesadzeniu sadzonek na otwarty teren, po ich długości 50-70 mm. Silnie rosnące odmiany wymagają nie tylko stepowania, ale także podcinania punktu wzrostu, co odbywa się w pierwszych dniach sierpnia. Przy uprawie kolczastych odmian w pobliżu krzaków należy odciąć wszystkie dolne blaszki liściowe, jest to dobre zapobieganie chorobom grzybiczym, a dzięki temu poprawi się dostęp powietrza i światła słonecznego do rośliny. Przyczyni się to do tego, że zbiory będą wyższe i wcześniejsze.

Jak podlewać

Pomidory uprawiane na otwartym terenie należy systematycznie podlewać. Do dołków należy wlać wodę, przy czym na 1 krzak pobiera się 1 litr wody. Podlewanie zaleca się po południu lub w pochmurny dzień. Obowiązkowe podlewanie należy przeprowadzić przed rozpoczęciem poluzowania, w okresie kwitnienia pierwszego i drugiego pędzla kwiatowego, a nawet po zastosowaniu suchego nawozu do gleby.

Takie rośliny najlepiej podlewać metodą kroplową. Dzięki temu płyn wnika do gleby dość wolno, pod tym względem nie ma gwałtownej zmiany wilgotności powietrza, co ma wyjątkowo negatywny wpływ na pomidory. Ponadto nie ma stagnacji cieczy na powierzchni gleby, co jest dobrym zapobieganiem chorobom grzybiczym.

Powierzchnię gleby wokół krzewów zaleca się ściółkować czarnym materiałem pokrywającym, dzięki czemu wzrost chwastów zostaje całkowicie zatrzymany, a także obserwuje się zachowanie wilgoci w glebie. Jeśli powierzchnia działki jest ściółkowana materią organiczną (na przykład: trocinami, trawą lub torfem), to przyczyni się to do przyciągania dżdżownic, które rozluźniają glebę i w trakcie swojego życia wytwarzają próchnicę, a pomidory tego potrzebują bardzo. Należy jednak wziąć pod uwagę, że krety mogą osiedlać się na obszarze z dużą liczbą dżdżownic.

Zasady podwiązki

Możesz użyć kraty lub palików do wiązania pomidorów. Zaleca się instalowanie kołków od północnej strony rzędu, zachowując odległość od 9 do 11 centymetrów między nimi a pędami. Aby zrobić tapetę, będziesz potrzebować palików, które są instalowane co 4 metry, a następnie należy rozciągnąć między nimi nici lub liny. Krzewy są wiązane w 3 etapach:

• po przesadzeniu sadzonek do gleby na poziomie pierwszej blaszki liściowej;
• na poziomie drugiego pędzla kwiatowego;
• na poziomie trzeciego pędzla kwiatowego.

Karmienie pomidorów

Konieczne jest karmienie sadzonek po raz pierwszy 10-12 dni po przesadzeniu ich na otwarty teren. W tym celu stosuje się mieszankę składników odżywczych składającą się z materii organicznej i nawozów mineralnych; do jego przygotowania należy dodać 20 gramów superfosfatu do 1 wiadra roztworu dziewanny (gnojowica i woda, w stosunku 1:8 lub 1:9). 1 litr tej mieszaniny jest pobierany na 1 krzak. Drugi raz roślinę dokarmiamy pół miesiąca po pierwszym karmieniu, a trzeci – po tym samym czasie, do tego stosuje się nawozy mineralne w postaci suchej, równomiernie rozłożone na powierzchni zagonu: 10 Na 1 metr kwadratowy działki pobiera się gramy azotanu amonu, 20 g superfosfatu i 15 g soli potasowej. Następnie powierzchnię gleby należy poluzować, aby przykryć nawozy, po czym dobrze ją wylać.

Jeśli w glebie brakuje jakiegoś pierwiastka lub jest go za dużo, może to wpłynąć na wygląd krzewów. Na przykład, jeśli w glebie jest mało siarki, liście na krzakach zmienią kolor na czerwony lub żółkną, a pędy staną się bardzo delikatne. Jeśli w glebie brakuje boru, pędy w punkcie wzrostu staną się czarne, sadzonki w młodych blaszkach liściowych staną się kruche, a na powierzchni owoców utworzą się brązowe plamy. W przypadku braku molibdenu blaszki liściowe żółkną i zwijają się, również z tego powodu krzewy mogą być dotknięte chlorozą, a także brakiem żelaza, gdy kolor liści zmienia się na prawie biały , podczas gdy pomidory nie dojrzewają, a ich wzrost zatrzymuje się. W przypadku wykrycia oznak braku któregokolwiek z elementów,

Przetwarzanie

W regionach, w których klimat jest dość chłodny, w niektórych przypadkach pomidory nie mają czasu na dojrzewanie. Aby uratować zbiory, krzewy można potraktować specjalną mieszanką, która przyspieszy dojrzewanie owoców. Do tego potrzebne będą młode pędy sosny, które należy umieścić na półce lodówki na 7 dni. Powinny być drobno posiekane i wymieszane z wodą w stosunku 1:2. Mieszankę należy doprowadzić do wrzenia, po czym należy ją trzymać na małym ogniu przez 5-10 minut. Schłodzony i odcedzony wywar należy rozcieńczyć wodą w stosunku 1:3. Podczas formowania pąków potraktuj krzaki tą mieszanką.

Szkodniki i choroby pomidorów

Choroby

Najczęstsze choroby w pomidorach to brązowe, brązowe, czarno-białe plamy, mozaika (przez którą rośliny odpadają), tracheomikoza, rak bakteryjny, zaraza południowa i pospolita (krzaki zaczynają wysychać), biała, łodyga, szara i zgnilizna, verticillosis i smuga. Każda z tych chorób ma swoje własne objawy i metody leczenia. Należy jednak pamiętać, że jeśli ściśle przestrzegasz zasad profilaktyki i technik rolniczych tej kultury, możliwe będzie całkowite uniknięcie infekcji roślin.

Szkodniki

Krzewy pomidora są najczęściej zasiedlane przez wciornastki, siewki, mączliki, wełnowce, wirewormy, ślimaki i nicienie żółciowe. Zaleca się walkę z takimi szkodliwymi owadami środkami ludowymi, a mianowicie: naparami ziołowymi i wywarami o działaniu grzybobójczym, owadobójczym i przeciwpoślizgowym.

Zbieranie i przechowywanie pomidorów

20 dni przed zbiorem pomidorów należy usunąć wszystkie pędy i pąki kwiatowe, dzięki temu uformowane owoce szybciej dojrzewają. Owoce zbiera się selektywnie, ponieważ pomidory dojrzewają do koloru brązowego, jasnożółtego, różowego lub mlecznego. Takie owoce dobrze dojrzewają w ciągu 7-15 dni, a jednocześnie pozostają soczyste i smaczne. Jeśli zbierzesz zielone pomidory z krzaków, to po dojrzeniu ich smak będzie niższy. Wszystkie owoce należy zbierać zanim temperatura w nocy spadnie do 8 stopni, gdyż taka temperatura zwiększa ryzyko uszkodzenia roślin przez różne choroby. Większość ogrodników zaleca zebranie całej uprawy przed „zimnym świtem”, w przeciwnym razie może umrzeć. Ale jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że dojrzewanie każdej z odmian następuje w swoim czasie. Przykład,

Dojrzałe pomidory należy wkładać nosem do dołu, w tym celu używają plastikowych lub kartonowych pudełek, których dno musi być wyłożone arkuszami papieru, jednocześnie umieszczając nie więcej niż 12 kilogramów pomidorów w każdym pojemniku, w przeciwnym razie nacisk na dno rząd będzie nadmiernie silny.

Dojrzałe pomidory należy przechowywać nie dłużej niż 7 dni przed konserwowaniem, przetwarzaniem lub spożyciem świeżym. Różowe i brązowe owoce, które zostały umieszczone na dozarovanie dojrzewają znacznie szybciej w porównaniu z zielonymi lub mlecznobiałymi. Nie zaleca się dozowania i przechowywania uszkodzonych i dużych pomidorów, które są zrywane z krzaków razem z szypułkami. Do sadzenia owoce umieszcza się w kartonowych pudełkach, które należy przykryć pokrywkami. W środku pudełka umieszczone są 3 lub 4 dojrzałe owoce, które wytwarzają etylen, który przyspiesza dojrzewanie pomidorów. Jeśli umieścisz owoce w plastikowych pudełkach lub w wiklinowych koszach, zostaną one pokryte gęstym materiałem, na przykład płótnem, co zapobiegnie parowaniu etylenu. W ciepłym pomieszczeniu owoce dojrzewają znacznie szybciej. Różowe owoce będą w pełni dojrzałe za około pięć dni,

Aby owoce zachowały się do drugiej połowy grudnia, między warstwami należy ułożyć arkusze papieru. Należy je usunąć w chłodnym miejscu, na przykład w suchej piwnicy, na przeszklonym balkonie lub na zimnej werandzie. Jeśli owoce są przechowywane przez długi czas, należy je systematycznie sortować, co pozwoli na szybkie usunięcie zgniłych okazów, które mogą zarazić wszystkie inne pomidory zgnilizną.

Rodzaje i odmiany pomidorów

Istnieje kilka rodzajów klasyfikacji pomidorów. Klasyfikacja amerykańskiego naukowca C. Ricka dzieli wszystkie pomidory na 9 typów. W Rosji przyjmuje się tradycyjną klasyfikację, zgodnie z którą wszystkie pomidory dzielą się na 3 typy, a mianowicie pomidory peruwiańskie, zwykłe i owłosione. Do chwili obecnej istnieje ponad 70 hybryd i odmian wspólnego pomidora, a są to tylko te pomidory, które są przeznaczone do uprawy na otwartym terenie.

Taką roślinę dzieli się również ze względu na jej budowę na niełodygowe, łodygowe i ziemniaczane.

1. Pomidory standardowe  . Reprezentują je zwarte krzewy o bardzo grubych pędach, a także średniej wielkości faliste blaszki liściowe umieszczone na krótkich ogonkach liściowych. Ta grupa jest dość liczna, obejmuje hybrydy karłowate i średniej wielkości oraz odmiany, które tworzą niewielką liczbę pasierbów.
2. Pomidory niestandardowe  . Ich liście są większe i lekko pofałdowane. Pędy są cienkie i leżą pod ciężarem pomidorów. Ta grupa jest reprezentowana przez odmiany karłowate i wysokie, a także hybrydy. Do tej pory istnieją pomidory półstandardowe, które są czymś pomiędzy typami standardowymi i niestandardowymi.
3. Pomidory ziemniaczane  . Duże blaszki liściowe są podobne do tych ziemniaczanych. Takie gatunki są rzadkie.

Odmiany dzielą się również ze względu na rodzaj wzrostu krzewów na zdeterminowane (wolnorosnące) i nieokreślone (wysokie). Również w tej grupie występują odmiany superdeterministyczne i semideterministyczne. Jednak tylko specjaliści używają tej klasyfikacji.

Pomidory dzielą się również na wcześnie dojrzewające, średnio dojrzewające i późno dojrzewające w zależności od czasu dojrzewania.

Odmiany wcześnie dojrzewające

1. Irma  . Owoce duże lub średnie dojrzewają w 100 dni. Wysokość krzewu wynosi od 0,5 do 0,6 m, nie wymaga przycinania. Odmiana charakteryzuje się dobrą nośnością. Owoce nadają się do jesiennych sałatek, puszkowania we własnym soku i mrożenia całych owoców.
2. Rodzynka  . Wysokość krzewów waha się od 0,5 do 0,8 m. Gęste pomidory w kształcie serca mają kolor czerwony i ważą około 100 gramów. Miąższ arbuza jest słodki i bardzo smaczny. Owoce nadają się do przechowywania i przygotowywania sałatek.
3. Butuz  . Wysokowydajne krzewy osiągają wysokość od 0,5 do 0,6 m. Czerwone owoce w kształcie beczki ważą od 100 do 200 gramów, ich trwałość jest doskonała, podobnie jak smak.

Najlepsze odmiany średnio dojrzewające

1. Wołowe serce  . Soczyste i miękkie pomidory są średniej i dużej wielkości, mają czerwono-różowy kolor, cienką skórkę i wspaniały słodki smak. Odmiana charakteryzuje się doskonałym plonowaniem, ale ma niską odporność na brązowe plamienie.
2. Palce pani  . Na półmetrowych krzakach, które nie tworzą pasierbów, występuje stosunkowo niewielka ilość liści. Czerwone pomidory mają kształt gruszki i jędrny, gęsty miąższ. Idealny do konserwacji.
3. Królewca  . Wysokość krzewu tak energicznej odmiany wynosi od 150 do 200 cm. Czerwone, wydłużone pomidory mają kształt podobny do bakłażana. Mają doskonały smak i ważą ok. 0,3 kg

Najlepsze są odmiany późno dojrzewające

1. De Barão  . Wysokość mocnych krzewów to ok. 400 cm. Płaskie, śliwkowate owoce o gęstym, bardzo smacznym miąższu, ważą około 70 gramów. Odmiana jest odporna na zimno i kocha cień. Owoce nadają się do konserwowania całych owoców, świeżego spożycia i długoterminowego przechowywania.
2. Zakończ  . Wysokość rośliny ok. 0,75 m. Bardzo smaczne czerwono-pomarańczowe owoce ważą około 90 gramów. Ta odmiana jest produktywna i odporna na verticillosis.
3. Wiśnia  . To bardzo popularna odmiana o doskonałym smaku i walorach dekoracyjnych małych słodkich owoców ważących około 30 gramów, zbieranych w pędzelku. Do konserwacji używa się ich z gałązką. Odmiana uprawiana jest na balkonie, w otwartym terenie oraz w szklarniach.

Są też ciekawe i dość nietypowe odmiany

1. Pomidory w kształcie banana (w kształcie papryki)  . Owoce mają niezwykły kształt i smak. Bardzo popularne są odmiany: Jersey Devil, Auria, Uncle Stepa.
2. Pomidory żebrowane  . Odmianę wyróżnia plon i duże owoce, które kształtem przypominają obraną pomarańczę z bardzo długimi segmentami. Popularne odmiany: Tlacolula, amerykański żebrowany.
3. Pomidory pomarańczowe  . Zawierają dużą ilość likopenu, cukru i beta-karotenu w porównaniu do zwykłych odmian. Polecane są osobom z alergią na czerwone owoce. Najpopularniejszą odmianą jest Persimmon.
4. Żółte pomidory  . Pomidory złote mają bogaty smak. Zawierają wiele karotenoidów i likopenu. Te owoce są dobre dla alergików. Popularne odmiany to: Golden Domes, Honey Drop, Wonder of the World, Golden Fish.
5. Białe pomidory  . Owoce mają niezwykły smak, zawierają dużą ilość cukru i są całkowicie pozbawione kwasu. Popularne odmiany: White Snow, White Bull Heart, White Snow.
6. Czarne pomidory  . Owoce zawierają dużą ilość beta-karotenu, kwasu askorbinowego i innych witamin w porównaniu do wszystkich innych odmian. Takie odmiany cenione są również za niezwykły smak. Jednak takie hybrydy mają niską wydajność i niską mrozoodporność. Owoce dojrzewają bardzo późno, dlatego zaleca się uprawę takich pomidorów na otwartym terenie tylko w regionach o ciepłym klimacie. Popularne odmiany: Raj Kapoor, Gypsy, Black Prince, Blue Sky.
7. Zielone pomidory  . Owoce nigdy nie przebarwiają się na czerwono, mają wyjątkowe walory smakowe. Popularne odmiany: Emerald apple, Swamp.