ÇEKİM Not Defteri
Karne TIR (TIR karnesi, uluslararası karayolu taşımacılığı), malların basitleştirilmiş gümrük prosedürleriyle gümrük mühürlü araba kasaları veya konteynerlerde devlet sınırları boyunca taşınması hakkını veren bir gümrük transit belgesidir.
Belge, Malların Uluslararası Karayolu Taşıma Kitabı (TIR) Kullanılarak Uluslararası Taşınmasına İlişkin 1959 ve 1975 Gümrük Sözleşmesini tanıyan ülkeler arasındaki karayolu ve çok modlu mal taşımacılığını (kamyonet, treyler, yarı römork ve konteynerlerle gerçekleştirilen) kapsamaktadır.
Tüm motorlu taşıtların kullanımı için yetkili makamlardan uygun izinlere sahip olması gerekir. Ülkenin yetkili makamları tarafından sırasıyla yetkilendirilen ulusal bir garanti kuruluşu (birliği) tarafından verilir.
CMR
CMR, Malların Karayoluyla Uluslararası Taşınmasına İlişkin Sözleşmeye ilişkin Fransız Konvansiyonu’nun (KDPN) kısaltmasıdır.
CMR – uluslararası konsinye notu – kendi kendini kopyalayan bir formdur, şekli tek değildir ve farklı ülkelerde önemli ölçüde farklılık gösterebilir.
Uluslararası kargo taşımacılığında CMR en önemli taşıma ve ticari belgedir.
İki ülke arasında CMR kargo taşıyan bir taşıyıcı, BM konvansiyonu statüsünde olan yukarıda bahsedilen Konvansiyonun kural ve düzenlemelerine tabidir.
CMR konşimento, gönderen ve nakliyeci tarafından onaylanan en az üç nüsha halinde düzenlenir. Faturanın ilk nüshası göndericide kalır, ikinci ve üçüncü nüshası kargoya eşlik eder, boşaltma sonrasında ikinci nüshası alıcı tarafından imzalanarak taşıyıcıya verilir, üçüncü nüshası alıcıda kalır.
CMR’yi kargoyu gönderen, sevkıyat bürosu, taşıyıcı doldurabilir, bilgilerin eksiksizliğinden 22. sütuna mühür koyan kişi sorumludur.
Çok önemli bir nokta, tüm taşıma belgelerinde belirtilen verilerin çakışmasıdır . Kargoya eklenen tüm evraklarda ağırlıkların, ZED kodlarının ve fiyatların örtüşmesi gerekmektedir.
T1 – Transit beyanı veya İskandinav pasaportu
T1, transit olarak AB topraklarından geçen mallar için veya malların Avrupa Birliği sınırından bir gümrük deposuna veya iç gümrüğe teslimini garanti etmek için kullanılan, gümrük (mali) garantisi olan bir belgedir.
T1, bir gümrük acentesi tarafından AB gümrük makamları lehine verilen ve tüm harç ve harçların AB bütçesine ödenmesine dair garanti sağlayan bir mali garantidir.
Örneğin, T1 prosedürü kapsamında AB üzerinden geçen mallar sınırdan gümrük idaresine teslim edilmezse, malların AB’de kullanım için gümrük işlemlerinin yapılmış olması halinde, T1’i düzenleyen acente tüm gümrük vergilerini ödemek zorunda kalacaktır. Uygulamada Sarnet TIR (TIR) teminatlarının alternatif sistemi olarak T1 kullanılmaktadır.
EX1 – İhracat beyanı
EX1, gümrük yetkilileri tarafından onaylanan, malların AB dışına ihraç edildiğini doğrulayan bir belgedir.
Önemli olan EX1’e sahip olmak değil, EX1’de malların AB dışına ihracatını doğrulayan önemli gümrük işaretlerinin bulunmasıdır.
AB’ye mal satan satıcıya Avrupa içi KDV’yi (KDV) iade etme/ödememe hakkını veren EX1 gümrük işaretidir.
EX1 beyanı, satıcının AB’deki deposunu AB ülkeleri dışında bırakarak, Avrupa menşeli kargoya eşlik etmelidir. EX1 beyanı tedarikçi, tedarikçinin acentesi veya uygun yetkiye sahip taşıyıcı (nakliyeci) tarafından hazırlanır. EX1 yalnızca Avrupa Topluluğu’nda üretilen malları değil aynı zamanda diğer ülkelerde de üretilebilir. Benzer şekilde T1, Avrupa mallarını taşıyabilir.
Sertifika 1 Avro
EUR 1 sertifikası, AB ülkelerinden ihracat yaparken menşeini doğrulayan en önemli belgelerden biridir. AB ülkelerinden, AB ile karşılıklı ticari tercihlerin tanınmasına ilişkin anlaşma imzalayan bir ülkeye malların taşınması sırasında düzenlenir ve gümrük noktasında ibraz edilir.
Kayıt gereksinimleri
- Malların Anlaşmanın 1. Protokolünün (Menşe Kuralları) gerekliliklerini karşılaması gerekir.
- Belgenin dili İngilizce veya sözleşmede yer alan herhangi bir devletin dilidir.
- Kağıtlar mürekkep kullanılarak blok harflerle manuel olarak doldurulur.
- Sertifika, özel bir sütunda belirtilen ürünün açıklamasını içermelidir.
- Sütun eksikse, açıklamanın altına yatay bir kenarlık çizin ve altındaki boş alanı Z şeklinde bir işaretle çizin.
- Tüm mal partileri için belgenin doldurulması gereklidir.
Belgelerin listesi
Sertifika almak için ihracatçı ülkenin yetkili makamına bir belge listesi sunmak gerekir:
- ihracatçının beyanını içeren bir beyan;
- Ürünlerin ihracatçı ülkeden tercihli menşeinin teyidi (eğer bu tür bir tedarik ilk kez gerçekleştiriliyorsa);
- Sertifikanın aslı (varsa) ve elektronik kopyası (gerekli).
1 EUR sertifikası vermenin özellikleri
Düzenleme ihracatçı ülkenin gümrük idaresi tarafından gerçekleştirilir. Yetkili kuruluş, eşyanın menşeini doğrulamak için mümkün olan her türlü tedbiri almakla yükümlüdür, bu nedenle kargoya ilişkin gerekli gördüğü her türlü bilgiyi talep etme hakkına sahiptir. İhracatçının görevi gerekli tüm veri ve belgeleri sağlamaktır.
Buna karşılık, gümrük idaresi kaydın çabukluğunu ve doğruluğunu garanti eder. Verilmesi ücretsizdir. Son başvuru tarihi, başvurunun kaydedilmesinden itibaren 3 güne kadardır.
Düzenlenen belgenin geçerlilik süresi 4 aydır.
Genellikle ihracattan önce 1 EUR sertifikası verilmektedir. Ancak kargonun başka bir ülke topraklarına taşınmasından sonra geriye dönük kayıt mümkündür. Ancak yalnızca ihracatçı tarafından sağlanan bilgilerin tam olarak doğrulanmasından sonra.
Sertifika verilmediğinde
- Partinin toplam değeri 6.000 Euro’dan az ise.
- Mallar Gümrük Tarifesinin ithalat vergisi sıfır vergi oranıyla vergilendiriliyorsa.
- İhracatçının yetkili statüsü varsa.
Durumunuz için 1 EUR tutarında bir sertifikanın gerekli olup olmadığı konusunda daha fazla bilgiyi uzmanlarımızdan öğrenebilirsiniz.
Fatura
Fatura (İngilizce fatura ) – uluslararası ticari uygulamada, satıcı tarafından alıcıya sağlanan ve malların listesini, miktarını ve alıcıya teslim edilecek fiyatını, malların resmi özelliklerini (renk, ağırlık vb.), teslimat koşulları ve gönderici ve alıcıya ilişkin bilgiler. Fatura beyanında (teslimatın ön ödemeli olarak yapıldığı durumlar hariç) alıcının, belirtilen şartlara uygun olarak mal bedelini ödeme yükümlülüğünün bulunduğu belirtilmektedir. Fatura, yalnızca vergi kontrolü amacıyla kullanılan bir belgedir ve bu nedenle faturanın benzeri olarak kabul edilemez.
Incoterms 2010: Uluslararası Ticaret Terimlerinin Yorumlanmasına İlişkin Resmi Kurallar
ncoterms veya Uluslararası Ticari Şartlar, Uluslararası Ticaret Odası (ICC) tarafından uluslararası ticaret hukukuyla ilgili olarak yayınlanan, önceden tanımlanmış bir dizi ticari terimdir. Uluslararası satışlarda kullanımları ticaret konseyleri, mahkemeler ve uluslararası avukatlar tarafından teşvik edildiğinden, uluslararası ticari anlaşmalarda veya satın alma süreçlerinde yaygın olarak kullanılmaktadırlar. Incoterms, ortak sözleşmeye dayalı satış uygulamalarıyla ilişkili bir dizi üç harfli ticari terimdir ve öncelikle malların nakliyesi ve teslimatıyla ilgili görevleri, maliyetleri ve riskleri açıkça tanımlamayı amaçlamaktadır. Incoterms, malların satıcıdan alıcıya teslimiyle ilgili yükümlülükleri, maliyetleri ve riskleri tanımlayarak satış sözleşmesini bilgilendirir. Ancak bu bir sözleşme veya kanun değildir. Ayrıca unvanların nereye aktarıldığını belirlemez ve fiyat, para birimi veya kredi pozisyonlarına dokunmaz.
Incoterms’in amacı, dış ticaret alanında en yaygın kullanılan ticari terimlerin yorumlanmasına yönelik bir dizi uluslararası kural sağlamaktır. Bu şekilde, bu tür terimlerin farklı ülkelerde farklı yorumlanmasından kaynaklanan belirsizlik önlenebilir veya en azından büyük ölçüde azaltılabilir.
ICC’nin uluslararası ticaret terimleriyle ilgili yayınladığı ilk çalışma 1923’te, Incoterms olarak bilinen ilk baskısı ise 1936’da yayımlandı. Incoterms kuralları 1953, 1967, 1976, 1980, 1990 ve 2000 yıllarında değiştirildi ve sekizinci versiyon – Incoterms 2010 – 1 Ocak 2011’de yayınlandı. ICC, “Incoterms 2020” olarak adlandırılacak ve ICC’nin tescilli ticari markası olan Incoterms 2020’nin yeni baskısı üzerinde istişarelere başladı.
Deniz ve iç su taşımacılığına ilişkin kurallar:
FAS – Gemide Serbest – satıcı tarafından gemiye (yani belirlenen liman terminaline) teslim edilen kargonun nakliye masrafları ve sigortası da dahil olmak üzere risk alıcıya geçer. Kargonun kayıt edilmesinden satıcı sorumludur.
FOB – Gemide Ücretsiz – satıcı tarafından gemide teslim edilen kargonun tüm nakliye masrafları ve sigortasının ödenmesi de dahil olmak üzere risk alıcıya geçer. Frank’ten sonraki aşama Gemi Tarafı boyuncadır.
CFR – Maliyet ve Navlun – satıcı kargoyu teslim eder, kargo gemiye teslim edildiğinde risk alıcıya geçer. Satıcı varış limanında navlun masraflarını üstlenir. Franko Bort Sudn’dan sonraki aşama.
CIF – Maliyet, Sigorta ve Navlun – kargo gemiye teslim edildikten sonra risk alıcıya geçer. Satıcı varış limanında navlun ve sigorta masraflarını üstlenir. Sigorta, Maliyet ve Navlun’un aksine dahildir.
Tüm ulaşım modlarında taşımacılığın düzenlenmesi:
EXW – Fabrika çıkışı – satıcı, malları (yüklemeden) alıcının tasarrufuna ve satıcının tesislerine teslim eder. Bu terim oldukça uzun bir süredir kullanılmaktadır çünkü bu durumda satıcı asgari sorumluluğu üstlenmektedir. Alıcının yükümlülüğü ihracat bilgilerini satıcıya vermekle sınırlıdır.
FCA – Ücretsiz Taşıyıcı – satıcı, malları taşıyıcıya teslim eder ve malların ihracat için kaydedilmesinden (temel verilerin doldurulmasından) sorumlu olabilir. Bu yaklaşım Franko-Zavod’dan daha pratiktir çünkü kargo gemiye kaldırılırken yükü hesaba katarken, satıcı malların ihracatı sırasındaki ihlallerden daha fazla endişe duymaktadır.
CPT – Carriage Paid to – Satıcı, malları kararlaştırılan yerde taşıyıcıya teslim eder, risk alıcıya geçer ve satıcı, malların varış noktasına kadar nakliye masraflarını ödemek zorundadır.
CIP – Taşıma ve Sigorta Ödenmiş Öncesi – satıcı, malları kararlaştırılan yerde taşıyıcıya teslim eder, risk alıcıya geçer ve satıcı, varış yerinde nakliye ve sigorta masraflarını öder.
DAT – Terminalde Teslimat – mallar iskelede, depoda, istasyonda veya terminalde boşaltılıncaya (teslim edilinceye) kadar masraflar, risk ve sorumluluk satıcıya aittir. Demuraj veya basit masraflar satıcı tarafından karşılanabilir. Satıcı malları ithalat için değil ihracat için işler. Terminalde teslim, “İskeleden teslim” ve “gemiden teslim” yerine geçer.
DAP – Varış Noktasında Teslimat – mallar varış noktasında alıcıya ulaşana kadar tüm masraf, risk ve sorumluluk satıcıya aittir. Satıcı malları ithalat için değil ihracat için işler. Varış yerinde teslim, “Sınıra teslim” ve “Gümrük ücreti ödenmeden teslim” yerine geçer.
DDP – Gümrük Vergisi Ödenmiş Teslimat – malların varış yerinde alıcının elindeki gümrük işlemlerine ilişkin maliyet, risk ve sorumluluğu satıcı üstlenir. Malların boşaltılmasından alıcı sorumludur. Satıcı, malların ithalat için kaydedilmesinden, resim ve vergilerin ödenmesinden sorumludur, dolayısıyla alıcı “sorumlu ithalatçı” değildir. Incoterms 2010…
- Mülkiyet hakkının belirlenmesi veya malın mülkiyetinin devri ödeme şartlarına ait değildir.
- Hizmetlerin sağlanmasına ilişkin sözleşmelerle ilgilidir ve sözleşmeden doğan hakları veya yükümlülükleri (teslimat hariç) ya da sözleşmeden doğan hakların ihlalini tanımlamaz.
- Tarafları kendi risk veya zararlarına karşı korumakta olup, malların teslimattan önceki veya sonraki değerini kapsamamaktadır.
- Malların transfer, taşıma ve tedarik koşullarının belirlenmesi. Konteyner yüklemesi paketlemeyi İÇERMEZ ve satış sözleşmesinde belirtilmelidir.
- Incoterms kurallarının kanun olmadığını ve Incoterms kurallarının tarafların yükümlülüklerini belirlemediğini unutmayın.
Paket listesi
Malların özelliklerini gösteren, açıklama biçiminde bir emtia belgesi. Aynı pakette farklı çeşitlerde mallar bulunduğunda bir paketleme listesi gereklidir. Paketleme listesi aşağıdaki gibi verileri içerir: her bir ürünün miktarı (paketteki parça sayısı); Ambalaj numarası.
Her bir öğenin miktarının, ağırlığının veya içeriğinin farklı olduğu çok sayıda öğe gönderildiğinde faturaya ek olarak bir paketleme listesi kullanılır.
Menşe Şahadetnamesi uluslararası ticarette kullanılan bir belgedir. Malın menşe ülkesini belirtir ancak sertifikadaki “menşe”, malların teslim edildiği ülkeyi ifade eder, sertifika bu malların nerede üretildiğini teyit eder.
İthalatçı ülke, ihracatçı ülkenin resmi makamları tarafından onaylanması gereken bir sertifika talep edebilir. Anlaşmayı imzalamadan önce hem ithalatçı hem de ihracatçı menşe belgesi alma ihtiyacını netleştirmelidir.